Benim 16 yaşında bir oğlum var. Ben eşimden üç yıl once ayrıldım ve oğlumla yalnız yaşıyorum..Babasız bir çocuk büyütmek çok zor eminim okuyanlar arasında benim gibi binlerce anne okuyucu vardır.Ben çalışan bir anneyim ve oğlumla hayatımı sürdürebilmek için de çalışmak zorundayım.Çünkü ayrıldığım eski eşim hiçbir şekilde nafaka ödemiyor. Oğlumu büyütürken bende onunla yeni yeni şeyler öğreniyorum.Bir ergene nasıl davranmam gerektiğini de bazen kitap okuyarak bazen psikologa giderek öğreniyorum. Oğlum bu dönem kabına sığmaz bir şekilde büyüyor. Eminim oğlu veya kızı olan tüm annelerin çocuklarıda öyledir.Söz dinlemez asabi hırçın ben ne desem tamamen tersini yapan bir çocuk oldu bu ergenlik döneminde.

Oysa küçükken ne kadar uysal ve söz dinleyen bir çocuktu. Bazen başedemediğimi düşündüğüm dönemlerde nerede hata yaptım ben bu çocuğu yetiştirirken diye düşünmeden edemiyorum.Çocuklarımızı maalesef her an denetleyemiyoruz. Denetlediğimizi zannediyoruz sadece oysa onlar biz ne kadar onları denetlemeye çalışırsak çalışalım yine canları ne istiyorsa onu yapıyorlar.Ben herşeyi yerinde yapmasını istememe ragmen oğlum ise şiddetle reddediyor.Sürekli bıkmadan usanmadan Facebook veya twitter’da zamanını geçiriyor.Toplum olarak nedense başkalarının ne yaptığını merak eden bir toplum olduk.Sürekli onu tanımadığı insanların fotoraflarına bakarken rastlıyorum..

Bu tip siteler bir ergen için inanılmaz zararlı. Çünkü tanıdık veya tanımadık herkesle hemen mesajlaşıp tanışabiliyor ve bilgilerini paylaşabiliyor.Benim oğlum tek çocuk.Tek çocuk olmanın zorluğunu mutlaka yaşıyordur o yüzden arkadaşlarına çok düşkün fakat arkadaş seçerken bazen kendisine zarar verebilen insanları ayırmakta zorluk çekebiliyor. Tüm arkadaşlarını tanımama ragmen bazen benimde tanımadığım kişilerle arkadaşlık kurduğunu o kişiyle tanıştıktan sonra öğreniyorum.Büyüme sancısı çeken bu gençler sırf kendilerini ispat edebilsinler diye bazen içki içip kızlar içinde hiç çekinmeden kavgaya tutuşabiliyorlar..Şimdiki gençlik çok tuhaf tamemen kontrolsüz bir gençlik var. Hiç alışık olmadığı halde içtiği içki şişede durduğu gibi durmadığı gibi onu belkide o gün kaybetmeme yol açacaktı ve arkadaşların gözü önünde içtiği halde hiçbir arkadaşı onu maalesef yeter artık içme demedikleri gibi beni de aramadılar.Oğlumla o gün hayatımın şokunu yaşamıştım.

Kendinde değildi ve bir arkadaşı vasıtasıyla eve kadar gelebilmişti bu bir anne için inanın çok acı bir tecrübedir.Bu erkekler için sadece sorun değil kız çocuklarınında aynı sorunlar yaşadığını oğlumdan öğreniyorum.İşin tuhafı ne biliyormusunuz kız çocukları erkek çocuklardan daha tehlikeli ve kontrolsüz. Oğlumla yaptığım görüşmeler esnasında kız çocuklarının cinsel açlığı olduğunu ve bu cinsel açlıklarını hiç olmadık kişilerle giderdiğini duyunca çok üzülüyorum.Oğlumla arkadaş olmayı denediğim zaman ipin ucunu kaçırdığını farkedip hemen anne moduna giriyorum.Kendimle yüzleştigim zaman onun zaten arkadaşları olduğunu ama ona model alabileceği biri olmam gerektiğinin farkına varıyorum.Onunla çok başedemediğim dönemlerde ise hemen psikologuna başvuruyorum. Pskologu Sn.Ann Güler Gerger’e onun duygularına ulaşabildiği için buradan çok teşekkür ediyorum.Sakın gitmez demeyin inanın oraya gidince bübül kesiliyorlar ve size anlatmak istemediği ve hiç paylaşmadığı herşeyi psikologlarına anlatabiliyorlar.Arkadaşlarımla yaptığım görüşmelerde maalesef hemen hemen hepsinin tek derdinin çocukların bilgisayar tutkusu ve kız çocuğuysa erkekler erkek çocuğuysa kız çocukları olduğunu, derslerini ihmal ettiğini öğreniyorum. Bedenlerinde yaşadıkları değişimler nedeniyle her an aşık olmaya hazır bir vaziyetteler.Bazen bizim bile tasvip etmediğimiz kişilere gönül verebiliyorlar.

Benim oğlumda aşık oldu ve bu aşkı yüzünden derslerini ihmal etti varı yoğu o kız olmuştu evde sürekli yüksek sesli müzik önünde bilgisayar ve o kızın facebooktan fotoraflarına aylarca baktı baktı durdu. Önce kızı ben istemediğim ve oğluma zarar verdiğini düşündüğüm için uzaklaştırma çabalarına girdim fakat başarılı olamadım o dönemde bana karşıda agresif tavırlar sergilediği için onunla uzlaşabilmek adına psikolog arayışına girdim ve kanatsız melek olan Ann Güler Gerger hn. ile tanıştım. Kendisiyle yaptığımız seanslarda oğlumun tüm seans boyunca sürekli kızdan bahsettiğini öğrendim.Güler hn. Onu ayırmaya çalışmanın doğru olmadığını zamana bırakmam gerektiğini öğütledi bende öyle yaptım yanındaymışım gibi davrandım sürekli. sonradan ayrıldıklarını öğrendim.Aşk sancıları internet tutkuları kavgaları yetmezmiş gibi her biri diğerinde olan ve kendinde olmayan giyisi veya telefonada özeniyor .Bir blackberry sevdasıdır gidiyor tüm çocuklarda.Ucuz telefonlar olmadığı gibi çocuklar o telefonları ders zamanı birbirleriyle blackberry messenger adı altında mesajlaşarak derslerini dinlemeyip zamanı arkadaşlarıyla mesajlaşarak geçiriyorlar. Biz anneler olarak onlara yol gösterebiliyoruz sadece seçim onlara kalıyor.Ben oğlumu topluma saygılı ve faydalı birer birey yapmak için uğraşacağım.Umarım o da bir an once bu ergenlik sancılarından kurtulur ve gelecekte başarılı bir birey olur.

Benden size birkaç naçizhane tavsiyeler ;

Çocuklarınızın sürekli arkasında olun.Onları denetleyin.Arkadaşlarının kim olduklarını öğrenin ama bunları yaparken bir dedektif edasıyla yapın.Çünkü sizin onu denetleyip eşyalarını karıştırdığınızı ya da internetteki sayfasından bilgiler öğrendiğinizi hisseder veya görürse ters teper.Malum bu aralar kavak yelleri başlarında esiyor.Onunla sürekli konuşun o konuşmak istemesede..Size olan düşkünlüğünü kullanarak onu konuşturabilirsiniz.Sizden bişey gizlemeye çalışmasını engelleyin.Size güvenmesini sağlayın.(ama güvenini sakın suistimal etmeyin.) Tüm ergen anneleri sorunlarımız eminim üç aşağı beş yukarı aynıdır.Az kaldı biraz daha sabırlı olmamız lazım.Sıkın biraz daha dişlerinizi.Çocuklarımıza sevgiyle sabırla yaklaşalım.

Sevginin değiştiremeyeceği hiçbirşey yoktur yeterki sevgimizi esirgemeyelim.Unutmayın onlar bizim en değerli varlığımız.Onları sevgiyle kucaklayın.