Daha İyi Yarınlar İçin
Dün tansiyon halteri taktırdım. Ve bu tansiyon halteri 24 saat benimle kalacak. Biliyor musunuz sol kolum sanki ban ait değilmiş gibi. O an aklıma bir uzuv’u eksik insanlarımız geldi.
Bir şey yapmamak ve yetmemek hissi beni öyle agresif ve mutsuz olmaya yetti ki anlatamam. Oysa bizler hiçbir uzumuz eksik olmamasına rağmen kendimize mutsuz olmak için o kadar çok neden buluyoruz ki anlatamam.
Bazen öyle anlar oluyor ki yapamamaktan yetişememekten yakınıyoruz.
Peki, bir uzuvu eksik insanlarımız ne yapsın?
Kimlere dert yansınlar…
Dolaşıp gezme şansları bile yok. Arkadaş edinme şansları çok az. Neden mi?
Hangimiz onu açıklarını bir kenara bırakıp, vaktimizi onları dinlemek veya yoldaşlık yapmak için geçiriyoruz.
Hiçbirimiz…
Artık öyle bir toplum olmuş ki dertli güler yüzlü olmayan insanları bile aramıza almıyoruz.
Kısacası kendimiz gibi bakmayan, kendimiz gibi yaşamayan ve düşünmeyen hiç kimseyi kabul etmiyoruz.
Caddelerimiz, sokaklarımız bile bir uzuv’u eksik olan hiçbir insana göre değil…
Yaşarken yalnızlığa terk edilmiş, yaşam hakları ellerinden alınmış.
Hayata sadece bizler olmadığımızı ve başka insanlarında bizlerin yardımına, sevgisine, onlara ayıracağımız vaktimize ihtiyaçları olduklarını unutmayalım.
Gün içerisinde bir düşünün Mutlu olmak için binlerce neden var.
Sevgiyle Kalın