Bebeğimizle İletişim Kurarken
Bebeklerimizi büyütürken var olan kişiliklerine zarar vermeden, değiştirmeye çalışmadan içlerindeki cevheri dışarıya çıkarmaya yardımcı olmayız. Onların bizden beklentilerini gerçekten dinleyerek anlamaya çalışmalı ve ayrı kişilikleri olduğu geçeği kabullenmeliyiz. Onların gördüğü gözle görüp sevgimizle bizim pencereden de nasıl göründüğünü anlatabilmeliyiz. Sabırla ve anne şevkatiyle bir nakış gibi işlemeliyiz. Bebeklerimizin doğası gereği neden-sonuç ilişkisi kuramadıkları için deneme ve yanılma yöntemiyle yapmaya çalışıyorlar. Onlar etraflarındaki o renkli hayatta büyük bir hızla öğrenme çabası ve adapta olabilmeye çalışıyorlar. Onlar yardıma muhtaç ve melekleri tarafından korunmalılar.
Bizde sevgimizle, sabrımızla doğru yere kanal ize edip, neyin doğru, neyin yanlış olduğunu izah etmeliyiz. Ve onlar ne kusur işlerse işlesin, onları her şartta seveceğimizi ve arkalarında olacağımızı gönüllerine kazımalıyız. Bu güven dolu ilişkiyle mutlu ve yarının kendine güvenen nesil yetiştirme ümidiyle.