Biz anneler ‘’eğer ‘’ istersek...
Bebeklerimizi yetiştirirken Allah’ını ve kitabını bilen,
Dua ile iç huzura kavuşan,
Din, dil ve ırk ayırımı yapmaksızın birbirini seven ve saygı içinde yaşamayı bilen,
Allah’ın bahşettiği vücudun kıymetini bilip, zararlı alışkanlıklara ihtiyaç duymaktan sakınan evlatlar yetiştirmeliyiz.
Yüreklerine merhameti kazımalıyız ki,
Yarının eli kanlı olanlarından olmasınlar,
Şiddeti değil, sevmeyi aşılamalıyız.
Bir toplumda kuralları kabullenerek, uygulayarak yaşamayı bilen nesiller yetiştirmeliyiz.
İstediklerini yaptığımız kadar, istediklerini yapamadığımız zaman da mutlu olup anne ve babalarını seven birey olmayı öğretmeliyiz.
Başkalarının mutluluğundan, mutlu olabilen; fakat mutsuzluklarından, mutluluk arayışına gerek duymayanlardan olmayı bilenler yetiştirmeliyiz.
Koşmayı değil, Korkusuzca, yürümeyi...
Doğru bildiklerini, savunabilmeyi,
Paranın insanı insan etmediğini,
Yaşamak için bir araç olduğunu,
Ufak şeylerden de mutlu olabileceklerini,
Hayatın güzel olduğu kadar, Çirkin de olabileceğini,
Kolay olduğu kadar da zor olduğunu...
Ama her şeye rağmen yaşamanın çok güzel olduğunu bilen birer nesiller yetiştirmeliyiz.