Evliliğin iki önemli sınavdan geçtiğini düşünüyorum.
1.Güven Bağı
Yani evlilik taze iken bizler kendimize ayıracağımız enerjiyi biz farklı yerlere ayırıyoruz. Ailerler buna müsaade vermiyor. (Özelliklede erkek aileleri.) Oysa yeni kurulmuş bir çekirge ailenin birbirlerini tanıma fırsatı tanınmalı biraz aileler uzaktan seyretmeli. Bazı arkadaşlarımızda maalesef arkadaşlarının yeni hayatlarına alışmalarında zorluk çekiyorlar. Taşların birbirine oturması için evli çiftlere lütfen zaman tanıyın. Aslında kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyleri bir başkasına yapmamak en doğrusu değil mi? Herkes bu yollardan geçti. Neyin ne olduğu bilinmiyor mu? Nasıl bir egodur hala çözmüş değilim. Bir hengame bir savaş taze evlilikleri ilk başlangıçtan yıpratıyor hem de eşler arasında olmaması gereken hayal kırıklıkları yaşanılıyor. Sonra da aileler köşeye çekilip biz bir şey yapmadık oluveriyor. Oysa "Biz" kavramını eşler oluşturmalılar.
2.Üçüncü Birey Gelmesi
Evlat dünyaya gelince oluyor. Çünkü asıl sınav dünyaya gelen yeni fertle bütün dengeler ve düzen değişebiliyor. Eğer evlilik sağlam temeller üzerine inşa edilirse devam ediliyor inşa edilemediyse bir gün mutlak patlak veriyor.